Yoğun bakım hastalarında nörofizyolojik fasilitasyon tekniklerinin fonksiyonel seviye ve solunum üzerine etkisi

Abstract

Çalışmamızın amacı, yoğun bakım hastalarında nörofizyolojik fasilitasyon tekniklerinin solunum ve fonksiyonel seviye üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Çalışmaya; İstinye Üniversitesi Bahçeşehir Hastanesi ve İstinye Üniversitesi Gaziosmanpaşa Medical Park Hastanesi yoğun bakım ünitelerinde yatmakta olan, yaşları 32 ile 85 arası değişen 40 hasta dahil edildi. Katılıcımlar; solunum egzersizleri, mobilizasyon egzersizleri ve normal eklem hareket egzersizlerini içeren konvansiyonel fizyoterapi uygulanan kontrol grubu(n=20) ve konvansiyonel fizyoterapi programına ek olarak nörofizyolojik fasilitasyon teknikleri uygulanan çalışma grubu(n=20) olarak ikiye ayrıldı. Hastaların fonksiyonel durumları, alt ve üst ekstremite kas kuvveti ölçümleri, kavrama kuvveti ölçümleri tedaviye başladıklarında ve tedavi sonlandığında değerlendirildi. Ayrıca hastaların mekanik ventilasyondan ayrılma oranları değerlendirildi. Nörofizyolojik fasilitasyon tekniklerinin solunum üzerinde etkisini görmek için, tedavinin ilk günü ve son günü vital bulguları, dispne ve yorgunluk algısı değerlendirildi. Değerlendirmeler SPSS-22 programı kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi. Nörofizyolojik fasilitasyon uygulamasının birinci gününde kalp hızı, kan basınçları, oksijen saturasyonu, solunum frekansı ve yorgunluk algısı anlamlı olarak değişirken(p<0,05); dispne algısında anlamlı bir değişim görülmedi(p>0,05).Son gün, tüm vital bulgular ve yorgunluk algısı anlamlı olarak değişirken(p<0,05), dispne algısında anlamlı bir değişim görülmedi(p>0,05). 1., 2., 3., 4. ve sonuncu gün değerlerine bakıldığında; vital bulgularda istatistiksel anlamlı bir fark yoktu(p>0,05). fakat dispne ve yorgunluk algısında istatistiksel olarak anlamlı azalma görüldü(p<0,05). Her iki grupta Premorbid Aktivite Seviyesi Skalası Skoru, Chelsea Kritik Bakım Değerlendirme Ölçeği (CPAx) ve Yoğun Bakım İçin Fiziksel Fonksiyon Ölçeği (PFİT) skorlarında istatistiksel anlamlı değişim görüldü(p<0,05). Fonksiyonel bağımsızlık ölçeği, alt ve üst ekstremite kas kuvveti ölçümleri ve kavrama kuvveti ölçümlerinde anlamlı bir değişim görülmedi(p>0,05). Mekanik ventilasyon cihazından ayrılma oranında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görüldü(p<0,05). Sonuç olarak; Nörofizyolojik fasilitasyon tekniklerinin yoğun bakım ünitesinde yatan hastalarda fonksiyonel seviyelerini ve vital bulgularını geliştirmede etkili ve güvenilir bir yöntemdir. Yoğun bakımda alternatif bir yaklaşım olarak kullanılabilir.

The aim of this study was to investigate the effect of neurophysiological facilitation techniques on respiratory and functional levels in intensive care patients. In our study, 40 patients, aged between 32 and 85, who were hospitalized in Istınye University Bahcesehir Hospital and Istınye University Medical Park Gaziosmanpasa Hospital intensive care unit, were included. Participants were divided into two groups as experimental (n=20) and control (n=20). Control group’s intervention were conventional physiotherapy, which includes chest physiotherapy, mobilization exercises and range of motion exercises. Experimental group’s intervention were neurophysiological facilitation techniques in addition to the conventional physiotherapy program. The functional status, lower and upper extremity muscle strength measurements and grip strength measurements of the patients were evaluated in they started treatment and in the treatment ended. In addition, the rates of weaning from mechanical ventilation were evaluated. In order to observe the effect of neurophysiological facilitation techniques on respiration, vital signs, dyspnea and fatigue perception were evaluated on the first and last days of treatment. Evaluations were analyzed statistically using SPSS-22 program. In the first day of neurophysiologic facilitation techniques, there was a statistically significant difference in the heart rate, blood pressures, oxygen saturation, respiratory frequency and perception of fatigue(p<0,05); but there was no significant change in the perception of dyspnea(p>0,05). The last day, there was a statistically significant difference(p<0,05) in the all vital signs and perception of fatigue changed significantly, there was no significant change in the perception of dyspnea(p>0,05). Looking at the values of the 1st, 2nd, 3rd, 4th and last days; There was no statistically significant difference in vital signs(p>0,05), but there was a statistically significant decrease in perception of dyspnea and fatigue(p<0,05). There was a statistically significant changes(p<0,05) in Premorbid Level of Activity Scales Score, Chelsea Critical Care Physical Assesment Tools (CPAx) and Physical Function Intensive Care Test (PFIT) scores in experimental group. There was no statistically significant difference in the Functional independence measure, lower and upper extremity muscle strength measurements and grip force measurements(p>0,05). There was a statistically significant difference(p<0,05) in the rate of mechanical ventilation. As a result; Neurophysiological Fascilitation Techniques is an effective and reliable method that improves the functional levels and vital signs in the intensive care unit. It can be used as an alternative approach in intensive care.