Açık kalp ameliyatı sonrası erken dönemde nörofizyolojik fasilitasyon tekniklerinin pulmoner fonksiyon, respiratuar kas gücü, fonksiyonel kapasite üzerine etkileri

Abstract

Çalışmamız açık kalp ameliyatı geçiren bireylerde nörofizyolojik fasilitasyon tekniklerinin fonksiyonel kapasite ve solunum fonksiyonları üzerine etkilerini incelemek amacıyla planlandı. Çalışmaya açık kalp ameliyatı geçiren 32 hasta dahil edildi. 14 bireyden oluşan kontrol grubuna faz 1 kardiyak rehabilitasyon programı kapsamında normal eklem hareketleri, solunum ve mobilizasyon egzersizleri; 18 bireyden oluşan tedavi grubuna faz 1 kardiyak rehabilitasyon programına ek olarak nörofizyolojik fasilitasyon teknikleri uygulandı. Hastaların sosyodemografik bilgileri ve operasyonel özellikleri postoperatif ilk gün hasta tedaviye alınmadan önce kaydedildi. Postoperatif dört gün boyunca her tedavi seansının öncesi ve sonrasında vital bulgular not edildi; fonksiyonel kapasite zamanlı kalk yürü testi (ZKY) ve iki dakika yürüme testi (2DYT) ile, pulmoner fonksiyon PEF metre ile, respiratuar kas gücü ağız içi basınç ölçüm cihazı ile değerlendirildi. Ayrıca yorgunluk ve dispne algıları Modifiye Borg Skalası ile ölçüldü. Dört günlük tedavinin ilk günü tedavi öncesinde ve son günü tedavi sonrasında hastaların yorgunluk şiddetleri Yorgunluk Şiddeti Ölçeği (YŞÖ), anksiyete ve depresyon seviyeleri Hastane Anksiyete ve Depresyon Skalası (HADS), hareket korkuları TAMPA Kinezyofobi Ölçeği, yaşam kaliteleri Minnesota Kalp Yetmezliği Anketi kullanılarak değerlendirildi. Göğüs çevre ölçümleri yapıldı. Algılanan ağrı şiddeti Vizüel Analog Skalası (VAS) kullanılarak kaydedildi. Dört günlük tedavide ilk gün tedavi öncesi ve son gün tedavi sonrası ii değerler gruplar arası karşılaştırıldığında yaşam kalitelerinde, algılanan ağrı, anksiyete ve depresyon şiddetlerinde anlamlı bir değişim tespit edilmedi (p>0,05). Ancak tedavi grubundaki bireylerin hareket korkularında, dispne ve yorgunluk algılarında, fonksiyonel kapasitelerinde ve solunum fonksiyonlarında anlamlı bir değişim gözlendi (p<0,05). Nörofizyolojik fasilitasyon teknikleri uygulanan tedavi grubunun kalp hızı, solunum frekansı, oksijen saturasyonu, maksimum inspiratuar basınç (MİP) ve zirve ekspiratuar akış hızı (PEF) değerlerinde akut olarak tedavinin ilk günü tedavi öncesi ve hemen sonrası ve tedavinin son günü tedavi öncesi ve hemen sonrası yapılan ölçümlerde anlamlı değişiklikler tespit edildi (p<0,05). Nörofizyolojik fasilitasyon teknikleri uygulanan tedavi grubunun kalp hızı, solunum frekansı, oksijen saturasyonu, kan basınçları, maksimum inspiratuar basınç (MİP) ve zirve ekspiratuar akış hızı (PEF) değerlerinde tedavinin dört gün boyunca yapılan ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir değişim olduğu bulundu (p<0,05). Sonuç olarak çalışmamızda nörofizyolojik fasilitasyon teknikleri uygulamalarının vital bulgular, yorgunluk ve dispne algısı, hareket korkusu, solunum parametreleri ve fonksiyonel kapasite üzerinde olumlu etkiye sahip olduğu tespit edildi. Açık kalp ameliyatı sonrası erken dönemde nörofizyolojik fasilitasyon teknikleri uygulamaları tamamlayıcı bir yaklaşım olarak kardiyak rehabilitasyon programına dahil edilebilir

In this study, we aimed to investigate effects of neurophysiological facilitation on functional capacity and respiratory parameters of patients who underwent open heart surgery. The study was performed on 32 patients who underwent open heart surgery divided into two groups: 18 patients in the study group and 14 patients in the control group. Range of motion, breathing and mobilization exercises within the scope of phase 1 cardiac rehabilitation program were applied to the control group; in addition to the phase 1 cardiac rehabilitation program, neurophysiological facilitation techniques were applied to the study group. Sociodemographic features and diseasespesific findings were recorded in the first postoperative day before treatment. Vital signs of every patient were recorded before and after each treatment in the first four postoperative days. Functional capacity was evaluated using Timed Up and Go (TUG) test and 2-Minutes Walking test (2MWT). Pulmonary function was examined using a peak flow meter and respiratory muscle strength was measured using an intraoral pressure measurement device. In addition, fatigue and dyspnea perception was measured using Modified Borg Scale. Before the first day and after the last day of the four-day treatment, patients’ fatigue severity, anxiety and depression level, fear of movement, and life quality were assessed using Fatigue Severity Scale (FSS), Hospital Anxiety Depression Scale (HADS), TAMPA Kinesiophobia Scale and the Minnesota Heart Failure Questionnaire, respectively. Chest circumference measurements were iv taken, and the perceived pain severity was recorded using Visual Analog Scale (VAS) before each treatment. Comparing findings at the beginning and the end of the fourday treatment period between two groups, there were no statistically significant differences in life quality, perceived pain severity, and anxiety and depression levels (p>0.05). On the other hand, there were statistically significant improvements in the fear of movement, dyspnea and fatigue perception, functional capacity and respiratory functions for the patients in the study group (p<0.05). Comparison of before and aftertreatment results in the first day and the last day of treatment indicated that neurophysiological facilitation techniques have positive effects on the heart rate, respiratory frequency, oxygen saturation, blood pressure, maximum inspiratory pressure (MIP) and peak expiratory flow rate (PEF) (p<0.05). In conclusion, our study shows that the application of neurophysiological facilitation techniques improves vital signs, perceived fatigue and dyspnea, fear of movement, respiratory parameters and functional capacity in patients who underwent open heart surgery, and that it can be used in the early stages after an open heart surgery in complement with the cardiac rehabilitation program.