Yazar "Daloglu, Hayriye" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akut Lenfoblastik Lösemili Çocuklarda Hematopoetik Kök Hücre Nakli: Tek Merkez Deneyimi(İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi, 24.07.2024) Daloglu, Hayriye; Uygun, Vedat; Öztürkmen, Seda; Karasu, Gülsün; Yeşilipek, AkifGiriş: Çocuklarda yüksek riskli akut lenfoblastik lösemide (ALL), remisyon sağlandıktan sonra, hematopoetik kök hücre nakli (HKHN) ile kür sa ğlanabilmektedir. Ancak HKHN, nakil ilişkili toksisite ve mortalite riski de taşımaktadır. Çal ışmamızda merkezimizde ALL nedeniyle HKHN uygulanmış hastaların uzun süreli sağ kalım sonuçları sunulmuştur. Gereç ve Yöntem: ALL tanısı ile HKHN uygulanmış 135 hastanın klinik verileri retrospektif olarak incelendi. TR1 ve TR2 ́de olan hastalara ilk kez uygulanan nakiller tarandı, refrakter hastalar çal ışmaya alınmadı. Nakil sonrası toksisite, enfeksiyon ve graft versus host hastalığı (GVHH) açısından komplikasyonlar ve sağkalım kaydedildi. Bulgular: Hastaların 86’sına busulfan (BU) ve 49’una total vücut ışınlaması (TBI) içeren hazırlık rejimi uygulandı. Hastaların %47 ́sinde ağır mukozit görüldü ve bu durum TBI alanlarda daha sık saptandı. Gram pozitif ve negatif enfeksiyonlarla eşit sıklıkta karşılaşılırken, hastaların %30’unda viral enfeksiyonlar saptandı. Yüksek evre GVHH açısından bakıldığında, sırasıyla %26 ve %24 hastada yüksek evre akut GVHH (evre3-4) ve kronik GVHH (orta- ağır) gözlendi. HKHN sonrası ortanca 19 ay izlem sürecinde 26 hastanın öldüğü (%19) ve 33 hastada (%24) ortanca 5 ayda relaps geliştiği görüldü. Tüm sağkalım (OS) (7 yıllık) %78.4, olaysız sağkalım (EFS) %62.3 olarak saptandı (OS TR1 için %90.1, TR2 için %70.4 (p=0.02); EFS TR1 için %80.3, TR2 için %50.8 (p<0.01)). Sonuç: Çalışmamız, pediatrik ALL hastalarında TR1 ve TR2 ́de uygulanan HKHN sonrası sağkalımın, donör tipinden bağımsız olarak, literatür ile kar şılaştırıldığında sadece kemoterapi ile tedavi edilmiş hastalara oranla daha iyi olduğunu ve nakil sonrası komplikasyonlar aç ısından kabul edilebilir bir toksisite ile sonuçlandığını göstermektedir. TR2 ́de TR1 ́e göre sa ğkalımın daha düşük olması nedeniyle, sa ğkalımı arttırmak için, seçilmiş hasta gruplarına minimal kal ıntı hastalığı ve donör durumuna bağlı olarak endikasyonların belirlenmesi ve daha erken HKHN uygulanması önerilebilir.Öğe Comparison of tacrolimus vs. cyclosporine in pediatric hematopoietic stem cell transplantation for thalassemia(Wiley, 2024) Zhumatayev, Suleimen; Yalcin, Koray; Celen, Safiye Suna; Karaman, Irem; Daloglu, Hayriye; Ozturkmen, Seda; Uygun, VedatObjectives: Graft-versus-host disease (GvHD) is one of the leading causes of morbidity and mortality in patients undergoing allogeneic HSCT, and effective prevention of GvHD is critical for the success of the HSCT procedure. Calcineurin inhibitors (CNI) have been used for decades as the backbone of GvHD prophylaxis. In this study, the efficacy and safety of Cyclosporine A (CsA) and tacrolimus (TCR) were compared in pediatric HSCT for thalassemia. Materials and Methods: This is a retrospective analysis of 129 pediatric patients who underwent HSCT with the diagnosis of thalassemia at Medicalpark Goztepe and Antalya Hospitals between January 2017 and December 2020. Results: Despite the GvHD prophylaxis, grade II-IV acute GvHD developed in 29 patients. Of these patients, 12 had only gut, 10 had only skin, 6 had combined gut and skin, and one had only liver GvHD. Fifteen of these 29 patients were in the CsA group, and 14 of them were in the TCR group. There was no significant difference between the groups in terms of acute GvHD occurrence, GvHD stage, or involvement sites. In terms of CNI-related toxicity, neurotoxicity in 15 (CsA n = 9, TCR n = 6) and nephrotoxicity in 18 (CsA n = 4, TCR n = 14) patients were observed. While there was no difference between the two groups in terms of neurotoxicity, more nephrotoxicity developed in patients using TCR (p = .013). There was no significant difference between the groups in terms of engraftment syndrome, veno-occlusive disease, CMV reactivation, PRES, or graft rejection. Conclusion: Regarding GvHD, there was no difference in efficacy between TCR and CsA usage. Patients taking TCR experienced noticeably higher nephrotoxicity in terms of adverse effects. This difference should be considered according to the patient's clinical situation while choosing a CNI.Öğe Impact of Replacing Low Dose Cyclophosphamide with Fludarabine in Children with Acute Myeloid Leukemia Undergoing Transplantation During First Complete Remission(Akad Doktorlar Yayinevi, 2023) Uygun, Vedat; Karasu, Gulsun; Yalcin, Koray; Ozturkmen, Seda; Daloglu, Hayriye; Celen, Safiye Suna; Hazar, VolkanBusulfan (BU)-based myeloablative conditioning is a standard conditioning regimen for children with AML; however, it is not clear yet which combination of cyclophosphamide (CY) and fludarabine (FLU) is most effective. We performed a study to compare the results of BUCY120 and BU-FLU in pediatric patients with AML in CR1 undergoing allo-HSCT from matched sibling donors. With the combination of BU, 15 patients were given 120 mg/kg of CY, and 12 patients were given 150 mg/m2 of FLU, respectively, in the condition regimen. Patients treated with BUFLU relapsed less than those treated with BUCY120 (p= 0.03). Moreover, these patients engrafted platelets earlier than the BUCY120 administered patients (p= 0.03). The frequency of complications in both groups was comparable. There was no significant difference in survival analysis between the groups. BUFLU has a low toxicity profile, making it a reasonable choice for children with AML in CR1 with low risk and a lower relapse frequency compared to BUCY120.Öğe PRE-TRANSPLANTATION VITAMIN D DEFICIENCY INCREASES ACUTE GRAFT-VERSUS-HOST DISEASE AFTER HEMATOPOIETIC STEM CELL TRANSPLANTATION IN THALASSEMIA MAJOR PATIENTS(Springernature, 2023) Uygun, Vedat; Daloglu, Hayriye; Ozturkmen, Seda; Yalcin, Koray; Karasu, Gulsun; Yesilipek, Akif[Abstract Not Available]
