Çocukluk Çağı Akut Miyeloid Lösemisinde Tedavi Sonuçları: Tek Merkez Deneyimi

Amaç: Bu çalışmanın amacı, akut miyeloid lösemi (AML) tanısı almış çocuk hastaların klinik özellikleri, tedavi sonuçları ve sağkalımlarını sunmaktır. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya 2016-2023 yılları arasında AML tanısı ile tedavi edilmiş 0-18 yaş aralığındaki 65 hasta (erkek/kız: 1.7) dâhil edilmiştir. Hastaların demografik özellikleri, klinik ve laboratuvar bulguları ve tedavi sonuçları geriye dönük olarak incelenmiştir. İstatiksel yöntem olarak SPSS kullanılmıştır. Bulgular: Ortanca tanı yaşı 7.7 yıldı (aralık= 0.9-17.2). Hastalar ortanca 21.5 ay (aralık= 0.7-89) takip edildi. En sık izlenen AML alt tipi AML M4 ve AML M2 (%25 ve %23) iken, AML M3 sıklığı %14 tespit edildi. Sekiz hastada (%12) nüks etme görüldü, nükse kadar geçen ortanca süre 13.8 ay (aralık 4.1-28.3) olarak saptandı. İki yıllık genel sağkalım (GS) ve olaysız sağkalım (OS) sırasıyla %71 ± 6.3 ve %67 ± 6.2 iken, standart, orta ve yüksek risk grupları için GS ve OS sırasıyla %95, %74, %40 ve %95, %74 ve %20 bulundu (p< 0.001 ve p< 0.001). Tanı anındaki beyaz küre (BK) sayısının (≥50000/mm³) ve yaşın GS’ye ve OS’ye etkisi yoktu (p= 0.492, p= 0.530 ve p= 0.840, p= 0.634). Sonuç: Takip süresi içinde GS ve OS oranları gelişmiş ülke verilerine yakındır. Sağkalım üzerinde risk grubu etkinken, yaş ve tanı anı BK sayısı etkisiz bulunmuştur. Standart risk grubunda sağkalım sonuçları iyi iken, özellikle yüksek risk grubunda sağkalım oranlarında belirgin düşüş dikkat çekmektedir.